Aslı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aslı

bk. asıl.

Son arananlar:

• gangirgungir,
• rəvac,
• darıkana,
• eynek,
• kalamar,
• Külçe,
• beldik,
• bamisoli,
• gowuja,
• Kapot,
• çaresizlik,
• avizə,
• et-,
• bağlanma,
• qısadalğaçı,
• marketinq,
• tuğuç,
• tikreşmek,
• Reşit,
• paya,
• dimdiri,
• Aslı