Aslı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
aslı
bk. asıl.
Son arananlar:
- zawut,
- akşamki,
- safha,
- xatli,
- önder,
- qasd,
- inequity,
- sandyramak,
- vid,
- mäşirik,
- içik,
- dönüşmek,
- bədhesab,
- telpeklik,
- tavay,
- öndümsiz,
- Dərmək,
- okamak,
- payçeki,
- kandis,
- savluklu,
- Aslı