tuğuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuğuç

ilk doğan, ilk evlât, bk. tüñüç. ~ ulan: ilk doğan oğlan.

Son arananlar:

• habersiz,
• accompany,
• surprise,
• hasharchi,
• mahur,
• gyrlym,
• mahcup,
• irland,
• añ,
• garaw,
• hyrs,
• lablashgan,
• makon,
• təkfir,
• aslı,
• Tere,
• térek,
• inca,
• ovxaq,
• Həngamə,
• Karabin,
• tuğuç