tuğuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tuğuç

ilk doğan, ilk evlât, bk. tüñüç. ~ ulan: ilk doğan oğlan.

Son arananlar:

• motalpapaqlı,
• qohumbazlıq,
• literary,
• Örgüz,
• kaytarıl,
• Yığın,
• acerb,
• kapital,
• bodomzor,
• parasız,
• Bənd,
• dirə,
• məhsuldarlıq,
• Qəsəm,
• krant,
• sold,
• edik,
• çillemek,
• cıztdıv,
• money,
• faturalı,
• tuğuç