aslı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aslı

bk. asıl.

Son arananlar:

• başaq,
• lissome,
• türüş,
• inşaatçı,
• Efendi,
• tahýa,
• opuz,
• ýakalaşyk,
• ögünkü,
• Got,
• öňňereklemek,
• flu,
• imletmek,
• Diyalekt,
• ateşkes,
• akısız,
• trotskiychi,
• Sevgi,
• glucose,
• axı,
• izde,
• aslı