aslı
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
aslı
bk. asıl.
Son arananlar:
- ayrılıq,
- batpol,
- ilgək,
- Xalq,
- küpse,
- şirindil,
- pugtalandyrmak,
- keyfiyyətsizlik,
- nitroqliserin,
- inamorata,
- falcı,
- yaralmaq,
- tuos,
- badbinlik,
- kırakı,
- derkarliq,
- uydurmaçı,
- yahudi,
- süzül,
- bedevi,
- deyarli,
- aslı