añ
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
añ
I,çukur, sel yeri, selin açtığı yol.
II, yabani hayvan, şikâr; añuulap çıktım: avlanmaya çıktım.
III, fikir, şuur;sayası añ: siyasî şuur, siyasî gelişim.
IV, tañ II nn teki, añ- tañ.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
añ
kavrayış, fehim, anlayış, feraset. ~ı bolmağan adam: kavrayışı olmayan adam, akılı barnı ~ı bar: aklı olanın kavrayışı da olur (d).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
añ
bir kuş adı·I, 40
yanak·I, 40
yok, değil·I, 40