urğuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

urğuç

karıştırıcı, vurucu, silkeleyici, bir şeyi karıştırmak veya vurarak silkelemek için yapılan alet. Ayran ~: yoğurdu karıştırıp ayran haline getirmek için kullanılan özel karıştırıcı alet, xalı ~: halı tokatlama (silkeleme) aleti.

Son arananlar:

• Kaset,
• Cop,
• ehmiyet,
• tamamlavçu,
• mük,
• bikefləmək,
• shogird,
• asarlılık,
• Urish,
• duygun,
• lağvetmek,
• karvan,
• podezd,
• tudun,
• yoz,
• qapıçı,
• çelebi¨,
• tüpkür,
• üleg,
• ohorsiz,
• zebur,
• urğuç