ayrıl

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ayrıl-

1 . ikiye ayrılmak , bölünmek ; birbirinden ayrı düşmek ; corgo mingen coldoşunan ayrılat, köp caşagan kurdaşınan ayrılat ats. : yorga ata binen yoldaşlarından ayrılır; uzun yaşayan kimse yaşıtlarından ayrılır 2. mahrum olmak; malıman ayrıldım : hayvanlarımdan mahrum kaldım.

Son arananlar:

• Gyzykly,
• Temen,
• kıskıç,
• kalağayı,
• Bazık,
• meger,
• qalmaqal,
• pipette,
• Şahsi,
• brassiere,
• baytar,
• tirgürmek,
• eczacı,
• Morfoloji,
• elge,
• Jibrinmek,
• birdek,
• ornak,
• Yurmoq,
• Biri,
• lazım,
• ayrıl