ayrıl

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ayrıl-

1 . ikiye ayrılmak , bölünmek ; birbirinden ayrı düşmek ; corgo mingen coldoşunan ayrılat, köp caşagan kurdaşınan ayrılat ats. : yorga ata binen yoldaşlarından ayrılır; uzun yaşayan kimse yaşıtlarından ayrılır 2. mahrum olmak; malıman ayrıldım : hayvanlarımdan mahrum kaldım.

Son arananlar:

• molchilik,
• macun,
• töretmə,
• athıç,
• rezina,
• Batin,
• MEYDAN,
• ken,
• suran,
• süydüm,
• cala,
• Məhz,
• ýygy,
• Müqəşşər,
• burke,
• astronom,
• BEBEK,
• yıpranmaq,
• depolarization,
• Nazar,
• xotirjam,
• ayrıl