cala

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cala

I. iftira. zem (yerme) : cala cap bk. cap- IV.


II. cala ayak = calayak; oozun cala ayaktay kılp : ağzını geniş açarak.


III. yalamak: it bok calagıça avm. : dakikasında, çarçabuk; may karmagan barmagın calayt ats. : yağ tutan parmağını yalar( bal tutan parmağını yalar) .

Son arananlar:

• bildirmey,
• kolunmak,
• lava,
• Önüm,
• terakki,
• Tirsi,
• nəməkdan,
• tegishli,
• komünikasyon,
• səriştə,
• Ösümlü,
• graf,
• kösgük,
• Kurdurmak,
• Güllü,
• brigand,
• gorka,
• ayça,
• tabi,
• taxtakach,
• hözür,
• cala