ser
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ser
I 1. и. 1) баш; 2) түбә; 3) оч. 2. с. баш, өлкән ◊ ser verip sır vermemeli башсыз калсаң да, сереңне бирергә ярамый; авызың тулы кан булса да, кеше барында төкермә
serII и. к.: sera
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ser
is. [ing.] ABŞ-da və İngiltərədə möminlərin keşişlərə, şagirdlərin müəllimlərə müraciət edərkən işlətdikləri söz; cənab.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ser
I, 1. = seer; 2. = sıykır.
II, f. (Cenubî Kırgızlıkta) bol, mebzûl; ser sakal: kabasakal, kabarık ve büyük sakallı; ser dımak folk. aç gözlü.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ser
at, k.d. 1. Baş, kelle. Turup, Magtymguly gözün açypdyr, Serine ne köýler gelip geçipdir (Magtymguly). Serimden geçer men, Gulden geçmenem, Ýarymyň habaryn aldym, gider men (“Gül – Bilbil”). 2. Bir zadyň ýokarsy, üsti, başy. Serinden dumany gitmez, Gorganly daglar görüner (Halk aýdymyndan).
‣ Serden geçmek bir zadyň ugrunda başyňy gurban etmek, janyňdan geçmek. Seri ýokluk halynyň teňligi sebäpli, hiç zat bilen gyzyklanmazlyk. Onuň dünýä bilen seri ýokdy. Ser salmak göz aýlamak, göz gezdirmek, üns bermek, äňetmek, seretmek. Ol diňşirgenip, daş-töweregindäki janly herekete ser saldy (A. Gowşudow). Ser urmak belli bir wagta, ýaşa we ş.m. golaýlamak, ýeteňkirlemek. Ol ýaşy segsenine ser uran adamdy.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ser
(ölçü birimi) 35 grama eşit ağırlık birimi.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ser
bunak, bunamış. ~ bolmak: bunamak, atabız ~ boldu da kaldı: babamız bunayıverdi, başımı ~etdiñ: kafamı bunattın.