athıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

athıç

atıcı alet. Taş ~: taş atıcı, sapan.

Son arananlar:

• millətçi,
• əlqissə,
• çöpçü,
• temkinli,
• böldürmek,
• ağırayaq,
• caman,
• sedefotu,
• bergüzar,
• çıngı,
• zahar,
• turk,
• haraket,
• Folk,
• kayırçı,
• span,
• muradçiçəklilər,
• nikelçi,
• kaytuu,
• İrbis,
• ilulus,
• athıç