athıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

athıç

atıcı alet. Taş ~: taş atıcı, sapan.

Son arananlar:

• joşma,
• yığılmak,
• discretion,
• adeblev,
• rig,
• pal,
• tavsiya,
• şem,
• Yuvarlamak,
• Seni,
• boruç,
• iliqmiliq,
• ümumiləşdirmə,
• taşta,
• mukur,
• külgünchek,
• togragı,
• Vakant,
• Anglamoq,
• gotik,
• hoşamaý,
• athıç