aldamak
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
aldamak
1. Aldatmak
2. Dolandırmak
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
aldamak
[a:llamak], işl. Birini aldawa salmak, ýalan-ýaşryk sözlemek, galplaşdyryp aýtmak. Aldamaga oglan ýagşy (Nakyl).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
aldamak
yalan söylemek, hile yapmak, kandırmak. Aldab almak: yalan söyleyip almak, aldab iymek: yalan söyleyivermek, savurmak, aldarğa ürenmek: yalan söylemeye alışmak, kuru da ~: daima yalan söylemek, kesi kesin ~: kendi kendini yalancı çıkarmak, kendini kandırmak, kıznı ~: kızı kandırmak, sabiyni ~: çocuğu kandırmak, aldaysa!: yalan söylüyorsun!, aldab tuzakğa cıymak: hile ile tuzağa düşürmek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
aldamak
aldatmak·I, 273, 472 alduzmak malını elinden aldırmak, soyulmak·II 87