coyulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

coyulmak

sarfedilmek, harcanmak, kaybedilmek, baştan çıkmak, yitirilmek. Coyulğan adam: baştan çıkan adam, coyulub baradı: baştan çıkıp gidiyor, coyulub boşağan: baştan çıkıp bitmiş, tamamen baştan çıkmış, zıvanadan çıkmış, bazarda cüz som coydum: pazarda yüz kaime harcadım, biz bıyıl köb coyulduk: biz bu yıl çok zarara uğradık, biz bu yıl çok kaybettik.

Son arananlar:

• lexeme,
• kiçinekey,
• oxucu,
• merhaba,
• aşuklamak,
• qayta,
• Müfəttiş,
• alalı,
• keýerme,
• manufacture,
• gäwüş,
• çıldırat,
• ogri,
• riga,
• tömönkü,
• Gulpak,
• hungary,
• mıllık,
• epteş,
• guerilla,
• urlanmak,
• coyulmak