Keleş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keleş

= = kölöş.

Son arananlar:

• üyügüv,
• aba,
• f,
• weyrane,
• Dolambaç,
• Müstəqil,
• ansız,
• qa'ri,
• paralanmaq,
• kepil,
• toydur,
• aralash,
• nowruz,
• ötegçi,
• anketa,
• Medeni,
• ANGAR,
• çokuşmak,
• caaba,
• kıtlanmak,
• Maddə,
• Keleş