Keleş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
keleş
= = kölöş.
Son arananlar:
- Qısqanmaq,
- badbinlik,
- tozalamoq,
- asistan,
- metot,
- Cegiv,
- Hudut,
- urulmak,
- mekru,
- lütf,
- chehra,
- ağrımaq,
- boyama,
- sığınç,
- Müstesna,
- mavzun,
- kürk,
- konmak,
- Erem,
- motal,
- darkor,
- Keleş