urulmak
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
urulmak
[urulmok], işl. 1. Ýenjilmek, özüňi ýençdirmek, urdurmak. Sögülse-de, urulsa-da, kaýyl bolup otyrdy (N. Saryhanow). 2. Bir zat bilen tarkyldadyp kakylmak. Gapynyň urluşyndan, Çerkeziň çasly sesinden haýygan Sazak işigi içki geýiminde gelip açdy (B. Kerbabaýew). 3. Atylan ok degmek. Görogly beg, saba söweş gurular, Ozal goç ýigidiň aty urular (“Görogly”). 4. Ýük basylmak, ýüklenilmek. ...Kerweniň ýüki uruldy (H. Garabaýew). 5. göç.m. Ogurlanmak, talanmak. Gazna uruldy, öýi talandy, Ne anda bir akyl, ne-de huş galdy (Magtymguly). 6. Bat bilen bir zada degmek. Bürgüt baryp atyň kellesine uruldy (O. Ödäýew). 7. göç m. Tankyt edilmek, ýazgarylmak. 8. Başga bir zadyň hasabyna geçirilip galplaşdyrylmak. Satylan ýeralmalar çüýrän önümleriň hasabyna uruldy.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
urulmak
vurulmak, kurşunlanmak, isabet almak.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
urulmak
vurulmak, dövülmek; kurulmak· I, 194, 195; II, 138
(ip ve benzeri) örülmek I, 195