caratıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caratıv

1. beğenme, faydalanma. 2. yaratma, halletme.

Son arananlar:

• agnostik,
• nary,
• sanchilish,
• toropoy,
• cıvımak,
• practise,
• öprüşmek,
• kotuldaq,
• çökelti,
• barilaha,
• loafer,
• Dawaz,
• diňdirme,
• şarhşarh,
• brake,
• kumalak,
• Tabama,
• ayet,
• tıa,
• türkmen,
• avanqard,
• caratıv