caratıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caratıv

1. beğenme, faydalanma. 2. yaratma, halletme.

Son arananlar:

• bul,
• lojman,
• maghul,
• öýkünmek,
• Yollu,
• Sürük,
• aytmak,
• qadamjoy,
• selkem,
• lox,
• İlmek,
• fundamentalism,
• çalışta,
• ayılmaq,
• kürmöl,
• unukğan,
• yuruqsiz,
• emas,
• yuwulmak,
• nəbatat,
• specialist,
• caratıv