caratıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

caratıv

1. beğenme, faydalanma. 2. yaratma, halletme.

Son arananlar:

• Bogin,
• summariness,
• gestalt,
• altinchi,
• berecek,
• Erek,
• ortok,
• yanvar,
• altışar,
• azır,
• bəhrəsiz,
• işleme,
• tapioca,
• ölgün,
• erese,
• salaa,
• crochet,
• sersaglyk,
• nəməkdan,
• dəndüş,
• küysünüv,
• caratıv