Cegiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cegiv

1. koşma, kullanma, çalıştırma. Adam ~: adam kullanma, at ~: at koşma. 2. çeki. Bir ~ otun: bir çeki otun.

Son arananlar:

• dözüm,
• BASKI,
• Şugundyr,
• apıldat,
• fazo,
• vindicate,
• devran,
• Sırımaq,
• eñkilde,
• redaksiya,
• cırık,
• irkilmək,
• Avlamak,
• tertibat,
• Metin,
• əməkdar,
• çömeltayak,
• tapatak,
• yazdırmaq,
• onduk,
• opat,
• Cegiv