Betli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

betli

renkli, yüzlü, rengi. Bal ~: bal rengi, bir ~: benzer yüzlü, benzer renkli, eki ~: iki yüzlü, cer ~: haki renkli, toprak rengi, kırdık ~: çimen rengi.

Son arananlar:

• oylum,
• Yırtmak,
• Yön,
• yıgılgan,
• aýry,
• palgan,
• Tong,
• ayrnm,
• chaqqan,
• taň,
• kaçarman,
• anqutboğaz,
• kemtik,
• Avatar,
• aýna,
• tour,
• Talebe,
• buracaq,
• kenarlı,
• Ezen,
• polysemy,
• Betli