Betli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

betli

renkli, yüzlü, rengi. Bal ~: bal rengi, bir ~: benzer yüzlü, benzer renkli, eki ~: iki yüzlü, cer ~: haki renkli, toprak rengi, kırdık ~: çimen rengi.

Son arananlar:

• statue,
• durulmak,
• astroloji,
• alamatlandyrmak,
• epedemi,
• tayanmak,
• eysh,
• Dilara,
• sıyak,
• inzibatçılıq,
• podruchka,
• sümek,
• ftiziatr,
• sığıv,
• tahrifat,
• köşeşdirmek,
• tunar,
• qarliq,
• tahribat,
• konakbaylık,
• undeniable,
• Betli