buracaq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

buracaq

is. məh.
1. Ağacdan meyvə dərmək üçün alət.
2. Bax burğu2 .
3. Təndirdə odunu qarışdırmaq üçün kösöv.

Son arananlar:

• Jahl,
• ürəfa,
• paramak,
• qorongizimiston,
• meqa,
• fayton,
• spittle,
• xashaki,
• Nasihat,
• brim,
• relative,
• Maral,
• Ortak,
• belet,
• qolbaq,
• köle,
• melez,
• elewremek,
• recklessness,
• delime,
• TUNÇ,
• buracaq