buracaq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

buracaq

is. məh.
1. Ağacdan meyvə dərmək üçün alət.
2. Bax burğu2 .
3. Təndirdə odunu qarışdırmaq üçün kösöv.

Son arananlar:

• aria,
• güzgü,
• kıyınlı,
• gic,
• itmil,
• sahifa,
• gurillamoq,
• Yığılmak,
• kesekli,
• axır,
• SUMAK,
• kapga,
• akyl,
• sadeleşmek,
• telik,
• busağatdağı,
• vəhşi,
• sahife,
• axtarma,
• uluq,
• şeýtan,
• buracaq