buracaq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

buracaq

is. məh.
1. Ağacdan meyvə dərmək üçün alət.
2. Bax burğu2 .
3. Təndirdə odunu qarışdırmaq üçün kösöv.

Son arananlar:

• dray,
• aratmak,
• kod,
• ooma,
• Sırımaq,
• engastan,
• jatyrdama,
• üzüv,
• koy,
• Keçələşmək,
• Kuv,
• arga,
• anunmak,
• çuwşamak,
• bendilik,
• soqchi,
• uyğar,
• seni,
• transliterasiya,
• batalyon,
• topor,
• buracaq