taň

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

taň

[ta:ň] I, syp. Geň, täsin, üýtgeşik, ilde ýok zat. Ataň eden işi älemge taňdyr, Häli saňa şadyr, magşar gedaňdyr (Mollanapes). Ger gözlesem, rakyplara taň bolur (Mätäji).


TAŇ [ta:ň] II: taň etmek gowy etmek, oňarmak. Ekipsiň, taň edipsiň, ol ýorunjany ata-baba ekilmän ýatan şor ýere ekmek nämä gerek, ýer gytmy? (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• yarutmak,
• ortara,
• müştemel,
• çəxol,
• dəyişəcək,
• mugyr,
• təsərrüfat,
• cönöl,
• Zevzek,
• goodwill,
• geometricical,
• Tamirci,
• yanında,
• mejgediv,
• Pima,
• sökmek,
• rüya,
• umbilicus,
• olxo‘ri,
• qoyillatmoq,
• güh,
• taň