güh

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

güh

havan. ~ tüymek: havanda dövmek.

Son arananlar:

• halanmak,
• Vahm,
• Kadırgan,
• zerde,
• alman,
• dellal,
• induk,
• açılma,
• Çille,
• ikicanlı,
• Taviz,
• evenk,
• uvmak,
• boysunbooçuluk,
• çıkmaz,
• salor,
• Yasama,
• Muvazene,
• gowruk,
• benim,
• mend,
• güh