Başıboş
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
başıboş
[Köken: Yerel] (insan) İşsiz, Boşyürüyücü, Aylak, Başıboş
[Köken: Yerel] İyesiz, Karayışsız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
başıboş
с. 1) ирсез яки хатынсыз; 2) торыр җире булмаган
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
başıboş
1. Başıboş(kişi)
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
başıboş
sif.
1. Axmaq, sarsaq, səfeh, gic.
2. məh. Ərindən boşanmış; dul.