ileşsiz
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ileşsiz
bk. ileşmegenlik.
Son arananlar:
- kıral,
- orul,
- sanjar,
- ulğay,
- va,
- göýelmek,
- yechim,
- Ücra,
- Yalnızca,
- cazdır,
- yıkayıcı,
- Əməl,
- əlcə,
- dotələb,
- öləzimək,
- yüksəlmək,
- bədxab,
- Xasm,
- amicable,
- stipe,
- garatal,
- ileşsiz