kafu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kafu

(malk.) mahpushâne, zindan.

Son arananlar:

• mutfak,
• köbööt,
• gorbagor,
• qəsəm,
• assistent,
• Ulduz,
• kémitmek,
• ne,,
• qədəm,
• goyaki,
• mañı,
• kolka,
• baş-ayaq,
• gyzyletene,
• qədəh,
• anlamdaş,
• Pristav,
• sarkıt,
• aydınlatma,
• tunukali,
• oordu,
• kafu