kaşak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaşak

ı. (karş. suuğarek; başlıca kad.) kör (gözleri akmış olan).


ıı. (rad.) 1. başka; 2. kaşağı:

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kaşak

kındıra otu, halfa·I, 383;II, 328

Son arananlar:

• koroche,
• elestet,
• öfkeli,
• cılıthıç,
• parovoz,
• Çılga,
• pıçıldamaq,
• tamaki,
• macrame,
• Medet,
• elenmek,
• Haray,
• niçigsi,
• tecivüt,
• koruma,
• eleventh,
• öküş,
• mauve,
• qısqı,
• ayav,
• maharaca,
• kaşak