musofir

Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)

musofir

(Arabic) traveler; stranger, wayfarer; wanderer; strange, foreign. ~ Ellarda among foreign peoples, in strange lands.

Axir izdelgen sözler:

• zəban,
• Saklanmak,
• çalbığ,
• sair,
• sapdırma,
• ogirlik,
• göçük,
• bibigəlini,
• tüzlük,
• erk,
• xozeyin,
• Temsil,
• recurrent,
• mönü,
• Sandık,
• burang,
• aalım,
• esse,
• müsəhhihlik,
• böshük,
• ah,
• musofir