sag-
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
sag /ɹˈaɪnəl/
1. (-ged, -ging) eğilmek, bükülmek, çökmek, bel vermek
2. sarkmak
3. yavaş yavaş düşmek (kıymet)
4. (den.) rüzgâr altına sürüklenmek
5. çöküntü, eğilme, bel verme
6. sarkma.
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
sag
eğilmek
bükülmek
çökmek
sarkmak
bel vermek
(neşe/mutluluk/vb.) azalmak
kaybolmak
kaçmak
çöküntü
eğilme
bel verme
sarkma
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
sag
obs. (Persian) dog; puppy. ~i ob (obs.) seal.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
sag
[sağ] I, 1. syp. Saglygy gowy, oňat, sagat, sagdyn, keselli däl. Sag ýatsa ýaman, syrkaw – gezse (Nakyl). – Näme, oglum, janyň sag dälmi? – diýip sorady (B. Kerbabaýew). Jany saga bu işler işem däl. 2. Akyly ýerinde (adam hakynda).
‣ Sag bol! 1) hoşlaşylanda birek-birege saglyk arzuw edilip aýdylýan edep aňlatmasy. Hoş, sag bol! 2) eden ýagşylygy, kömegi üçin minnetdarlyk, hoşallyk bildirilip aýdylýan edep aňlatmasy. Kömek edeniň üçin sag bol.
SAG [sağ] II, at. Soluň, çepiň garşylykly tarapy. Sag aýak. Sag göz. Sag tarap. Köçäniň sagy bilen gidiber.
‣ Sag el iň ýakyn kömekçi, geňeşde, maslahatda, işde iň ýakyn adam (degişlilik goşulmasy goşulyp ulanylýar). Ol müdiriň sag elidir.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
sag
sağlık, esenlik· I, 89; III, 154 sag sa ğ, tatII, iyi, temiz, halis; sağ, sağlam; sıcak· III, 154 § sag yag; sade yag, sag yağ· III, 154, 159
akıl, zeyreklik, anlayı;· III, 153, 154
yün atmak ve kabartmak için kullan ılan "sağ" denen çubuklar· III, 154