şəhab

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şəhab

[ər. şihab] klas. Alov, şölə, şərarə, qığılcım; ildırım. Düşdü şəhablar, ildırımlar, odlar. A.Səhhət. Firuzun parlaq qılıncı havanı bir şəhab kimi yarır. H.Nəzərli.

Son arananlar:

• peqes,
• tolim,
• kotanlatmaq,
• bufet,
• mənfəətdar,
• tıkmak,
• galvanometer,
• urma,
• Boğma,
• sežde,
• lablashgan,
• döyünçü,
• şunça,
• gazap,
• özge,
• bahor,
• xoroz,
• kısmar,
• qabaq,
• yırlık,
• Solar,
• şəhab