özge
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
özge
с. 1) үзгә, башка; 2) чит; 3) үзгә, үзенә бертөрле, аерым
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
özge
1. Diğer
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
özge
[özğö], hal. 1. Başga, aýry. Gögerse dyrnaklar, alarsa gözler, Imandan özgesi hiçdir, ýaranlar (Magtymguly). 2. Keseki adam, başga kişi. Özgäň gapysynyň öňünde ýaýdanyp durmagam bir hili (“Edebiýat we sungat”).
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
özge
Başka 2. Yabancı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
özge
başka, gayrı, ama, fakat. Anı kördüm, ~ kişi körmedim: onu gördüm, başka kimseyi görmedim, ~ aytırıñ barmıdı?: başka diyeceğin var mı?, senden ~: senden gayrı, ~ va: ama, buna rağmen.