şunça
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şunça
[şunço], hal. Şeýle derejede, köp, örän köp, juda kän. Şunça pakyrlyga urdum özümi, Tilkilenip gezdim, adym gurt oldy (Magtymguly). Aşyklaryň, aýdymlaryň mekany, Şunça bakdym, senden gözüm doýmady (M. Seýidow).
Son arananlar:
- abovo,
- kiwi,
- hamamböceği,
- bake,
- tugallamoq,
- zorbalanma,
- Qiz,
- sözbəsöz,
- yingnaghuch,
- qamashturmaq,
- gujur,
- xoka,
- yukli,
- stationary,
- bulğanıv,
- tosh,
- horn,
- qarışmaq,
- akatsiya,
- öymə,
- kibirli,
- şunça