şunça

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şunça

[şunço], hal. Şeýle derejede, köp, örän köp, juda kän. Şunça pakyrlyga urdum özümi, Tilkilenip gezdim, adym gurt oldy (Magtymguly). Aşyklaryň, aýdymlaryň mekany, Şunça bakdym, senden gözüm doýmady (M. Seýidow).

Son arananlar:

• ping,
• yuluwetmek,
• caylan,
• təntənəli,
• cazım,
• bezemen,
• qurbi,
• kaiak,
• tapınguluk,
• təhqiq,
• visor,
• uguz,
• añırakay,
• patlangıç,
• turarjay,
• urnalmak,
• taşra,
• diferansiyel,
• Özbekçe,
• Even,
• altınlanıv,
• şunça