şibit

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şibit

[şivit], at. Owunjak pür ýaprakly iýilýän bir ýyllyk ot.

Son arananlar:

• konokton,
• turmak,
• ummaq,
• somalak,
• turu,
• kulunlug,
• malt,
• izsiz,
• uruq,
• therewithal,
• unlike,
• master,
• tiñ,
• Zone,
• abe,
• Mahzen,
• Sog‘,
• Ýygyrt-ýygyrt,
• Sürünmek,
• aybat,
• seyit,
• şibit