Balkımak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

balkımak

ф. 1) балку; 2) яшен яшьнәү; 3) дулкынлану, алкалану (су); 4) чәнчеп авырту

Son arananlar:

• haparlamak,
• ansızın,
• hosho,
• sayğıç,
• hâkimiyet,
• enema,
• plüralist,
• mar'a,
• tozlama,
• ýaraşmak,
• Milat,
• toppuz,
• kısmarlık,
• hökm,
• nişan,
• gatanç,
• mujalla,
• baxil,
• abıgıy,
• külümsirimek,
• mıga,
• Balkımak