mıga

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mıga

(zool.)(malk.) bıldırcın.

Son arananlar:

• arakəsmə,
• işkep,
• hamla,
• aral,
• aşna,
• talma,
• iti,
• atm,
• akbabagiller,
• laf,
• Könüküş,
• alaçu,
• sensitivity,
• göbelekge,
• Cazırdamak,
• cikbik,
• tullanış,
• sağ-,
• struktura,
• sunniylik,
• petik,
• mıga