sildemek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
sildemek
atmak, fırlatmak, sallamak, tepmek, savurmak, palavra atmak, desteksiz atmak. Börkün cerge sildedi: şapkasını yere fırlattı, koltaşnı igi sildedi: gülleyi iyi attı, tutup sildedi: tutup attı, at tabanı bıla sildedi: at tabanı ile çifte attı, Soslan igi sildeydi: Soslan iyi savuruyor, karmaknı suvğa sildedim: oltayı suya fırlattım, alan söznü bılayında igi sildediñ: arkadaş, lâfın burasında iyi palavra sıktın.