şermende

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

şermende

f. mahcup edilmiş, rezil olunmuş, hayasız, utanmaz; şermende kıl-: terzil etmek.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şermende

[şermenne] I, at. Ujypsyz zat üçin haýýarlyk edýän, şerraýlyk edýän, nadaralyk edýän adam. Onuň şermendedigini, çala eliňi degirseň: "Waý, öldürdi" diýip gygyryp dur. Şermende-ahyry galar armanda (Nakyl). Şermendäniň şaýady ýanynda (Nakyl). Seniň nämäň artyk ötenleriňden, Şertin bozan, eý şermende, pis duşman (A. Kekilow).


ŞERMENDE [şermenne] II, syp. Okamagy hem ýazmagy bilmeýän, sowatsyz, gömük. Elipden şermende.

Son arananlar:

• yubanmak,
• pambıq,
• latu,
• mapa,
• tuşlanma,
• Gürbüz,
• qalliq,
• meqa,
• keçinmek,
• zehnli,
• sipehr,
• üzgünlük,
• griffon,
• məməcik,
• xaret,
• örtüncəkli,
• zille,
• kavşatıv,
• kocha,
• kaytarmak,
• sanatoriya,
• şermende