kavşatıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kavşatıv

mahvetme, yoketme, perişan etme.

Son arananlar:

• aldırış,
• sikrig,
• ýalazy,
• sergerdan,
• çatlak,
• kezdet,
• chakana,
• soykırım,
• dişdan,
• mantis,
• şövalye,
• adman,
• attend,
• nyýaz,
• çokalaýyş,
• lobya,
• MİDE,
• yengmoq,
• Cür,
• karıt,
• baştalış,
• kavşatıv