şamçyrag

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şamçyrag

[şa:mçyra:ğ] I, at. Gijelerine çyra ýaly yşyk berýän owadan reňkli, ýyldyrawuk şöhle saçýan gymmatbaha daş. Bularyň biri gyzyl, biri göwher, biri-de şamçyrag eken (“Türkmen halk ertekileri”).


ŞAMÇYRAG [şa:mçyra:ğ] II, at. Gije ýakylýan ýiti şöhleli çyra. Giň haremhananyň penjiresiniň öňünde hindi ussasynyň eli bilen ýylmanak ak daşdan ýasalýan şamçyrag ýanyp durdy (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• aqbur,
• Mäşe,
• terlesh,
• tez,
• körgünçlü,
• müstevli,
• hımbıl,
• burunñu,
• buck,
• ıssız,
• roost,
• şepagat,
• irilenmek,
• Mus,
• Peçe,
• kurğa,
• köfte,
• Elli,
• cərgəli,
• Yaktak,
• katapa,
• şamçyrag