körgünçlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

körgünçlü

açık, vizüel, görüntülü; gösterişli, mümtaz, meşhur. ~ okuv: vizüel öğretim, görüntülü öğretim; ~ adam: gösterişli adam, meşhur adam.

Son arananlar:

• vokzal,
• emcek,
• dymyşlyk,
• oqitish,
• göbe,
• lağ,
• tirgak,
• fıskiye,
• garantilemek,
• ortaklık,
• şahsiyet,
• alfa,
• burumaq,
• kadırla,
• toqili,
• natəvan,
• classless,
• kislota,
• song,
• atacurt,
• namaz,
• körgünçlü