körgünçlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

körgünçlü

açık, vizüel, görüntülü; gösterişli, mümtaz, meşhur. ~ okuv: vizüel öğretim, görüntülü öğretim; ~ adam: gösterişli adam, meşhur adam.

Son arananlar:

• kopar,
• sufficient,
• ilimilim,
• shartlashmoq,
• jyzzyn,
• itkin,
• privileged,
• sübh,
• öneze,
• böcek,
• ıraak,
• Kaçamak,
• täç,
• metaforik,
• Quyush,
• boozu,
• döyənək,
• dide,
• sonralar,
• lightning,
• çekele,
• körgünçlü