katapa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katapa

kadife. Cibek ~: ipek kadife, tuma ~: basma kadifi, ~ çepken: kadife entarı, ~ cavluk: kadife atkı.

Son arananlar:

• felç,
• aqbur,
• Mäşe,
• terlesh,
• tez,
• körgünçlü,
• müstevli,
• hımbıl,
• burunñu,
• buck,
• ıssız,
• roost,
• şepagat,
• irilenmek,
• Mus,
• Peçe,
• kurğa,
• köfte,
• Elli,
• cərgəli,
• Yaktak,
• katapa