katapa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katapa

kadife. Cibek ~: ipek kadife, tuma ~: basma kadifi, ~ çepken: kadife entarı, ~ cavluk: kadife atkı.

Son arananlar:

• sazandar,
• Gubur,
• keyfi,
• Bangırdamak,
• outcast,
• tiyanç,
• Shum,
• Cumba,
• Efsun,
• Yenge,
• küş,
• gidrostantsiya,
• Kadı,
• tr,
• Lazım,
• Eğlenmek,
• onluq,
• sabıka,
• qət,
• tətik,
• tekepbir,
• katapa