burunñu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burunñu

1. Önceki, evvelki. ~ cıl: önceki sene; 2. Eski, kadim, antik. ~ adetle: kadim adetler, ~ tille: antik diller, eski diller, ~ caşav: eski yaşam.

Son arananlar:

• VATAN,
• istehsalat,
• gyzzyrmaç,
• müddət,
• vasil,
• güvenmek,
• vapor,
• təltif,
• paddy,
• aqrabo,
• sürem,
• orient,
• eager,
• loğlamak,
• mule,
• istiqamətləndirmək,
• giderme,
• aşar,
• türs,
• achom,
• tigirçek,
• burunñu