şamar
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
şamar
[Köken: Kökeni belirsiz] Şaplak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
şamar
и. яңакка сугу
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şamar
Türkiye Türkçesi: şamar
Azerbaycan Türkçesi: şapalag
Başkurt Türkçesi: sıkä yaŋak
Kazak Türkçesi: şapalak
Kırgız Türkçesi: şapalak
Özbek Türkçesi: şapälàk
Tatar Türkçesi: çigä
Türkmen Türkçesi: şapbãt sarpık
Uygur Türkçesi: şapılak kaçat
Rusça: poşçöçina oplevⱨa
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şamar
[şa:ma:r], at, k.d. 1. Jadyly ertekilerde şekillendirilýän köp kelleli, uly hyýaly jandar; ýylanlaryň şasy. Şu gün şamar bilen söweş gurar men, Ölsem, eýe boluň siz läşe, begler! (Şabende). 2. göç.m. Ýogyn uzyn saç. Saçyňa örme ýaraşar, Saçlaryň şamar, Hatyja (Seýdi). Gara saçyň garly dagyň şamary, şol sebäpli boldum yşkyň bimary (Mätäji).