kebete

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kebete

görünüş, şekil, silûet; sırtkı kebete: dış görünüş: kebetesi bozuk: çehresi bozuk çirkin, suratsız.

Son arananlar:

• BOZGAK,
• porsildoq,
• BULCUN,
• Bahçe,
• BULUT,
• BORİB-BORİB,
• bardoshli,
• Kambala,
• diringə,
• baylagıç,
• BURUN,
• Arnal,
• BUĞU,
• TOMTEPAR,
• Baay,
• BEQAROR,
• düzenbaz,
• Baba,
• bahis,
• BUNLAR,
• Badal,
• kebete