Şavluk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şavluk

kötülük, fenalık; ölmüşlük, mevtalık.

Son arananlar:

• kösey,
• ÖTKEN,
• kekke,
• urba,
• dövran,
• diyet,
• pəpə,
• mahkûm,
• tirket,
• öküt,
• Derek,
• Nayza,
• veteriner,
• uol,
• tulapayı,
• Quqqu,
• yoğsamak,
• o'rma,
• havola,
• asırandı,
• skelet,
• Şavluk