ogul
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ogul
[oğul], at. 1. Ene-atanyň erkek çagasy, erkek perzent, dogma, zürýat. Ata kesbi ogla halal (Nakyl). 2. Nätanyş, keseki adamlaryň ýaş ýigitlere "ýigit, jigi we ş.m." diýen manyda ýüz tutanlarynda aýdýan sözi. Sen, oglum, häzir näçe ýaşyňda? (B. Kerbabaýew). 3. Ene-atalaryň öz ogluna ýüzlenende ulanýan sözi. Oglum, bar mallary suwa ýak. 4. gepl.d. Çaga, perzent.
‣Ogul agtyk 1) öz ogluňdan bolan çaga, öz ogluň çagasy. 2) öz ogluň erkek çagasy. Ogul ýaşy uzyn bola (bolsun) ! ogly, ogul agtygy bolan adamlara ýüzlenilip aýdylýan gutlag, ýagşy arzuw, niýet, alkyş.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ogul
ogul, çocuk, I, 37, 51, 68, 74, 86, 123, 180, 206, 220, 246, 253, 256, 262, 264, 288, 299, 319, 370, 415, 440, 515, 524;II, 14, 80, 84, 120, 143, 173, 175, 178, 183, 240, 249, 302, 311, 330. 333, 335. 343, 357;III, 33, 58. 78, 87,105, 128,137,141,146,159,