Alıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alıv

alma. Cazıb ~: yazıp alma, buyruk ~: emir alma.

Son arananlar:

• nekâh,
• Sarkmak,
• levent,
• yalmanmaq,
• Çığırmaq,
• conversion,
• kötörüm,
• orğu,
• tanlash,
• dədə,
• guber,
• yenmek,
• albars,
• məhrəba,
• qabaqlama,
• xoşbəxtlik,
• gazal,
• dövme,
• qoduqlanmaq,
• hərfi,
• bıştı,
• Alıv