Alıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

alıv

alma. Cazıb ~: yazıp alma, buyruk ~: emir alma.

Son arananlar:

• akturmak,
• mülemma,
• birža,
• sarsal,
• tebelen,
• rötar,
• Yelek,
• Acele,
• description,
• assyryn,
• katı,
• Belgesel,
• Kaşımak,
• meldek,
• karğa,
• Tanım,
• malın,
• chüshmek,
• irde,
• ýoň,
• egma,
• Alıv