ırın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ırın

(malk) yedek, ihtiyaç için yedekte saklanan.

Son arananlar:

• belie,
• pıtrak,
• Kabı,
• kali,
• kapış,
• egat,
• tühük,
• menden,
• müdəbbir,
• fövc,
• məbhut,
• hepdelik,
• tulañ,
• sahil,
• Aydınlanma,
• ıktımal,
• élik,
• ardent,
• kozu,
• cerrah,
• Taban,
• ırın