üzüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üzüv

koparma, kesme.

Son arananlar:

• emedeklemek,
• azayt,
• cürətli,
• pusma,
• mehbube,
• sası,
• qandak,
• küröş,
• nätmek,
• şlem,
• deb,
• keler,
• kabdı,
• eterlemek,
• yapasqi,
• kavut,
• tavır,
• iletim,
• düü,
• Dözmek,
• cherkas,
• üzüv