arpa
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
arpa
и. арпа
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
arpa
Türkiye Türkçesi: arpa
Azerbaycan Türkçesi: arpa
Başkurt Türkçesi: arpa
Kazak Türkçesi: arpa
Kırgız Türkçesi: arpa
Özbek Türkçesi: ärpä
Tatar Türkçesi: arpa
Türkmen Türkçesi: arpa
Uygur Türkçesi: arpa
Rusça: yaçmen'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
arpa
is.
1. Adətən, yazlıq taxıl bitkisi. Arpa əkini. Ağ arpa. Arpa vələmirdən daha qidalıdır və daha yaxşı həzm olunur. – Arpanı sütül, buğdanı ötür. (Məsəl). Arpa verilməyən at qamçı gücünə yeriməz. (Ata. sözü).
2. Qızıldan, ya gümüşdən qayrılan, formaca arpa dəninə bənzəyən, lakin həcmcə ondan böyük olan zərgərlik məmulatı. ‣ Arpaya düşmək – həddən artıq arpa yeməkdən xəstələnmək (at haqqında). Arpası artıq (çox) düşmək məc. – qudurmaq, həddini aşmaq, harınlaşmaq. [Kürd Musa:] Ay Eldar! Doğrudan da bəylər ki var; Bir azca arpası çox düşən zaman; Yabı cinsi kimi şıllaq atırlar. S.Vurğun.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
arpa
arpa
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
arpa
arpa ( hububat ) ; oloñ arpa , cırım arpa : arpa nevilerinin adıdır .
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
arpa
at. 1. Däneli, başy gylçykly ak ekin. 2. Şol ekiniň dänesi. Suwsuz ýerde gezmezek, Arpa bersem iýmezek (Matal).
‣ Arpa çörek arpa unundan bişirilýän çörek (beýle çörek bugdaý çöregine garanda gataňsy bolýar). Ak- gök geýdirme, Arpa çörek iýdirme (Halk döredijiliginden). Arpa ekip, bugdaý orjak bolmak nebsewürlik edip, bolmajak ýerliksiz işi etjek bolmak, çendenaşa uly tama etmek, nebsiňi şaglatmak. Arpa unundan arzan bolmak her bir zadyň gitdigiçe gadyry gaçmak, gymmaty peselmek, arzanlamak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
arpa
Arpa.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
arpa
arpa. ~ baş: arpa başağı, küzlük ~: güzlük arpa, ~ gırcın: arpa ekmeği, ~ ötmek: arpa somunnu, ~ uşkok: (mec.) osuruk, yellenme, ~ buday aşdı, altın-kümüş taşdı: arpa buğday aştır, altın gümüş taştır (deyim).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
arpa
arpa,I, 123, 343;II, 121, 316