golca
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
golca
iri, kocaman, kalın.
Son arananlar:
- andlı,
- Lazım,
- nat,
- dikdir,
- tapıntı,
- Çaar,
- bolaşmak,
- çağırılmaq,
- eğelemek,
- ovurd,
- Sitarə,
- tü,
- TOKUL,
- allındağı,
- teg,
- aşk,
- Soku,
- itaatli,
- tupa,
- orundatuu,
- savunmak,
- golca