üyügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üyügen

(tüyleri) yanmış. ~ baş: ateşe tutulup tüyleri ayıklanmış baş, ~ cün: yanık yün.

Son arananlar:

• lover,
• erjellenmek,
• Sığmak,
• qırçın,
• kaşınmak,
• meşrutiyet,
• İnci,
• methetmek,
• biçak,
• qabartmaq,
• Erük,
• ılğan,
• hs,
• Bardak,
• bulçuk,
• Plaket,
• ustalık,
• dırmanmaq,
• ulusçu,
• sağrı,
• salgym,
• üyügen