üyügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üyügen

(tüyleri) yanmış. ~ baş: ateşe tutulup tüyleri ayıklanmış baş, ~ cün: yanık yün.

Son arananlar:

• sıpharmak,
• shia,
• tögülmek,
• Dərilmək,
• sonurka,
• köytürmek,
• composer,
• mütevazı,
• analıq,
• laba,
• propaedeutic,
• Yengi,
• pek,
• tündük,
• çaýkanmak,
• syllabus,
• percept,
• jasaret,
• çimdik,
• Evrensel,
• yalgan,
• üyügen