ustalık
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ustalık
и. осталык
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ustalık
meharet, ustalık.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ustalık
ustalık, zenat, mâhirlik, uzellilik. ~ alıv: ustalık alma, ustalık ünvanı alma, ~ın sıyırıv: ustalık yetkisini geri alma, ustalık diplamasını geri alma, ~ğa üretiv: ustalık öğretme, ~ı bolmağan: kalifiye olmayan, ~ı bolmağan işçi: kalifiye olmayan işçi, ~ı bolğan aç kalmaz (d): zenatı olan aç kalmaz, usta ölse da ~ kaladı (as.): usta ölse de ustalık kalır.