biçak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

biçak

[bi:çak], hal. Çendenaşa, çaksyz, ummasyz, örän. Şu işiň ähmiýetiniň biçak uly bolmagy mümkin.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

biçak

(malk.) bk. bıçak.

Son arananlar:

• talabnoma,
• küñgöy,
• Yetim,
• bağılğan,
• sokuş,
• huller,
• beste,
• horun,
• boşunmak,
• Nartüh,
• alakan,
• astar,
• basıv,
• lover,
• erjellenmek,
• Sığmak,
• qırçın,
• kaşınmak,
• meşrutiyet,
• İnci,
• methetmek,
• biçak